Bruins (Zorg) Wil Europese Oplossing Voor Medicijntekorten
De nieuwe Europese Commissie moet met de farmaceutische industrie onderhandelen over oplossingen voor medicijntekorten. Die oproep heeft minister Bruins (Medische Zorg) gedaan namens Nederland tijdens bezoeken aan de wereldgezondheidsorganisatie en een grote vakbeurs in Frankrijk.
Sommige veelgebruikte medicijnen zijn kortere of langere tijd niet leverbaar, bijvoorbeeld omdat er een tekort is aan grondstoffen. ‘We moeten met de fabrikanten in gesprek gaan over de aanpak van dat probleem,’ zegt Bruins in het AD.
Is het bijvoorbeeld goed dat we zo afhankelijk zijn van productiefaciliteiten in India of China? En hoe zorgen we dat tekorten kunnen worden opgevangen, bijvoorbeeld door voorraden aan te leggen? Dat zijn ingewikkelde vraagstukken, waar de industrie een belangrijke verantwoordelijkheid heeft.
Hoge prijs
Als de EU als één blok in gesprek gaat met de medicijnmakers, kan volgens Bruins worden voorkomen dat zij individuele landen tegen elkaar uitspelen. Bij tekorten zal een fabrikant landen bevoordelen waar een hoge prijs voor de medicatie wordt betaald. In Nederland zijn door het beleid om merkloze geneesmiddelen voor te schrijven, de winstmarges vaak erg onder druk komen te staan.
Nederland wil de gevolgen van de medicijntekorten beperken door van bepaalde geneesmiddelen een noodvoorraad aan te houden. Momenteel wordt gestudeerd op hoe dat kan, en hoe duur dat wordt.
Opvallend is dat Bruins in de Europese dialoog met de farmaceuten bereid is om over hogere medicijnprijzen te onderhandelen, als dat zorgt voor betere beschikbaarheid van middelen van hoge kwaliteit. ‘Dat staat voorop.’
Niet transparant
De VVD-bewindsman stelt wel een voorwaarde aan de farma: de industrie moet inzichtelijk gaan maken hoe medicijnprijzen zijn opgebouwd. ‘Dat is nu nog niet transparant. Er is bijvoorbeeld weinig inzicht in hoeveel onderzoekskosten een bedrijf zelf maakt. Soms is het onderzoek al op een universiteit gedaan, betaald met publieke middelen.’
In de praktijk bepalen fabrikanten de prijs vaak op basis van de vermeende schaarste en het criterium ‘wat de gek ervoor geeft’, aldus sommige critici.
